Afrikaans PWL 1Toe het dit gebeur toe Dawid en sy manne op die derde dag by Ziklag aankom, dat die `Amalekiete ’n inval in die Negev en in Ziklag geloots het en hulle het Ziklag verslaan en dit met vuur verbrand.
2Hulle het die vroue en almal wat daarin was, gevange geneem, beide klein en groot, sonder om enige iemand dood te maak, hulle weggevoer en verder gegaan.
3Toe Dawid en sy manne by die stad kom, let op, was dit met vuur verbrand en hulle vroue, hulle seuns en hulle dogters is gevange geneem.
4Toe het Dawid en die manne wat by hom was, hulle stem verhef en gehuil totdat daar geen krag meer in hulle was om te huil nie.
5Dawid se twee vroue, Agino’am uit Yizre’el en Avigayil, die weduwee van Naval, van Karmel, is gevange geneem.
6Meer nog, Dawid was baie benoud, want die manne het gepraat daarvan om hom te stenig, want al die manne was verbitterd, elkeen oor sy seuns en sy dogters, maar Dawid het homself versterk in יהוה, sy God. 7Toe sê Dawid vir Avyatar, die priester, die seun van Agimelekh: “Bring asseblief vir my die skouerkleed.” Avyatar het die skouerkleed na Dawid toe gebring. 8Dawid het יהוה geraadpleeg en gesê: “Sal ek hierdie bende agtervolg? Sal ek hulle inhaal?” Hy sê vir hom: “Agtervolg, want jy sal hulle sekerlik inhaal en jy sal sekerlik almal red.” 9Dawid het gegaan, hy en die ses honderd man wat by hom was en by die spruit B’sor gekom, waar sommige agtergebly het. 10Dawid het agtervolg, hy en vier honderd man, want twee honderd man, wat te moeg was om deur die spruit B’sor te trek, het agtergebly. 11Hulle het ’n Mitzrayiet in die veld gevind wat hulle na Dawid gebring het, vir hom brood gegee wat hy geëet het en water om te drink. 12Hulle het vir hom ’n stuk vyekoek en twee rosynekoeke gegee en hy het geëet; toe het sy gees ontwaak, want hy het geen brood geëet of water gedrink vir drie dae en drie nagte nie. 13Dawid vra vir hom: “Aan wie behoort jy en waar kom jy vandaan? Hy sê: “Ek is ’n jongman van Mitzrayim, die slaaf van ’n Amalekiet en my meester het my laat agterbly toe ek drie dae gelede siek geword het. 14Ons het ’n inval gedoen in die Suidland van die K’retiërs, in dié van Y’hudah, in die Suidland van Kalev en Ziklag met vuur verbrand. 15Toe vra Dawid vir hom: “Sal jy my afbring na hierdie bende toe?” Hy sê: “Sweer vir my by God dat u my nie sal doodmaak en my nie sal uitlewer in die hand van my meester nie en ek sal u afbring na hierdie bende toe.” 16Toe hy hom afgebring het, let op, is hulle oor die hele land verstrooi, besig om te eet, te drink en te dans as gevolg van die groot buit wat hulle uit die land van die F’lishtyne en uit die land van Y’hudah gevat het. 17Dawid het hulle verslaan van die aandskemer af tot die aand van die volgende dag en nie een man van hulle het ontsnap nie, behalwe vier honderd jongmanne wat op kamele gery en gevlug het. 18So het Dawid alles herwin wat die Amalekiete gevat het en sy twee vroue gered. 19Niks van hulle was weg nie, klein of groot, seuns of dogters, buit of niks van alles wat hulle vir hulleself gevat het nie; Dawid het alles teruggebring. 20Dawid het al die kleinvee en beeste afgevat. Hulle het hul voor die ander vee uitgedryf en gesê: “Dit is Dawid se buit.” 21Toe Dawid by die twee honderd man kom wat te moeg was om agter Dawid aan te gaan, wat hulle by die spruit B’sor laat agterbly het, kom hulle uit om vir Dawid en die manne wat by hom was, te ontmoet. Dawid het met die manne nadergekom en hulle gegroet. 22Toe het al die slegte mense en deugniete uit die manne wat saam met Dawid gegaan het, gesê: “Omdat hulle nie saam met ons gegaan het nie, sal ons nie vir hulle enige van die buit gee wat ons afgeneem het nie, behalwe vir elke man sy vrou en sy kinders sodat hy hulle kan wegvat.” 23Toe sê Dawid: “Julle moenie so maak met wat יהוה vir ons gegee het nie, my broers, Hy het ons bewaar en die bende wat ons oorval het, in ons hand gegee. 24Wie sal in hierdie saak na julle luister? Want soos die gedeelte is van dié wat in die geveg aftrek, so is ook die gedeelte van die wat by die pakgoed bly; hulle sal gelykop deel.” 25So is dit dan van dié dag af aan gewees. Hy het dit as ’n instelling en ’n verordening vir Yisra’el gemaak tot vandag toe. 26Toe Dawid in Ziklag kom, het hy buit aan die oudstes van Y’hudah, sy vriende, gestuur en gesê: “Let op, ’n geskenk vir julle uit die buit van die vyande van יהוה: 27aan dié wat in Beit-El is; aan dié wat in Ramot van die Suidland is; aan dié wat in Yattir is; 28aan dié wat in `Aro’er is; aan dié wat in Sifmot is; aan dié wat in Esht’moa is; 29aan dié wat in Rakhal is; aan dié wat in die stede van die Yeragme’eliete is; aan dié wat in die stede van die Keiniete is; 30aan dié wat in Hormah is; aan dié wat in Kor-`Ashan is; aan dié wat in Atag is; 31aan dié wat in Hevron is en aan al die plekke waar Dawid self en sy manne, gewoond was om te gaan. Die Pad van Waarheid tot die Lewe Afrikaanse (Die Pad van Waarheid tot die Lewe Afrikaans Translation of the Bible). Courtesy of www.padwlewe.ch. Used by Permission. Bible Hub |
    |